31 Temmuz 2011 Pazar

DİNAZORLAR İYİKİ DONDU.






Havlunu kokladım.
Koltuğumun köşesinde.gördüm çikolatanın çöpünü..
Biliyorum..
Biz de böyle tüketildik.
Baş köşe sandığımız o koltukta unutulduk hep..
Eridik bazen..
Eridim.
Bazen alıştık..
İçimize filler geldi.
Ve uzunca oturdular..
Ona da alıştık..
İnsanlar anlayamadı.
Şişelerce konuştum sana..
Alkollerce özledim.
Söndürmeden tuttum dumanını içimde.
Çarptı.
Böldü.toplayamadan eksiltti..
Çarşafı elime her alışımda,
İnatla sardı şarkıyı sona 
Din-dir-medi.
Sesinin çaldığı duvarlarda hamamböceği gibi çoğalttı hep..
İsteme.
İstesem de bölünemem.
Alışmam daha fazla..
ÖLÜM gibi severim..