CONSTANTINE
arka sokaklarımda ağladı çocuk.gittim.
vicdan kerhanesiydi durak.
durdurdum arabayı.indim.
ben istanbul.
ben en son fatihin orospusu.
yalnızlığı sırtına kambur.
bulaştım çoklarına çokca.
sıyırmadı perçemimi kimse.
düğümlendi boğazımda
bir gemi battı.
seyrettin belki.
taş koydular yoluma
ölümü ben yaydım.
kirlettim nice masumu.
çok sevmişlerdi.
kirlettim.
nice caniyi güldürdüm.
inandılar.
mutluluk var sandılar.
mutluyum sandılar.
sandın.
sen de sandın.
öyle içli ağladın ki kaldırımlarımda çocuk.
nice pezevenk yolladım peşine.
bulamadılar.
seni bana.
beni sana.
yok.o yeri.
dolduramadılar.
