OĞLUMUN ADI GECE

masadaydık bak.
hepi topu
iki sandalyeydik
karşılıklı.
bir sabah geçti yanımızdan
konuştukça
kaç geceydi
sayamadık.
biz
biraz imkansız.
ayrı şehirlerde
iki kişi.
sabah ezanıydık
bir avrupa kentinde.
sen ben yoktu.
biz
yeşilin siyaha karıştığı.
koskoca ormandık.
maymunların tanıştığı.
son sözü eksik
bir ilahiydik
semazenler döndü.
kaldırımdan geçti
ağladı papaz.
sokak koktuk.
koktukça
politakacılar durdu karşıma
korkma
siper oldum.
benim adım
mezar taşı.
sana
dokunamazlar.
zaman ne çabuk bak..
sana geldim
ayaklarım çıplak.
duvarların kabeydi.
döndüm durmadan.
omzumdan döküldü hırkan.
tesbihindim koptum
saçıldım yerlere.
körlerden bir kördüm
oğlumun adı gece.
ve sen
o
kör karanlık,
kimbilir
kaç namazımdın kılamadığım.
bildiğim tüm dualarımdın
korkup da sarıldığım.
nası sevdin sen beni!
ben seni nası sevdim.
tanrı bile kıskandı.